Kościół pod wezwaniem NMP Matki Kościoła w Pasztowej Woli. Ze świątynią związana jest jedna z najciekawszych historii krainy, co najmniej kilku cudów. Cudem jest tenże kościół. Wśród parafian przebrzmiewa jego drugie imię- Świątynia dwóch nocy. Obiekt wznieśli parafianie w ciągu dwóch nocy listopadowych w 1973 roku. Idea wybudowania świątyni zrodziła się jeszcze przed II wojną światową. Dochodzenie do macierzystego kościoła w Iłży, szczególnie zimą, było zbyt uciążliwe. Początkowo zamiar zniweczyła wojna. Później komunizm zabraniał w ogóle wznoszenia kościołów. Zakaz ten zlekceważono.

Obiekt przyciąga uwagę swoją prostotą. Piękny, niewielki, zbudowany z bali sosnowych, modrzewiowych i dębowych na fundamencie z cementowych pustaków. Wszystkie elementy zdobiące wnętrze świątyni wyrzeźbiono w stylu ludowym z drewna modrzewiowego i lipowego - dzieło prostych ludzi, parafian, którzy wspólnie pracowali na obecny wizerunek tego kościoła.

Na uwagę zasługują ołtarze boczne modrzewiowe, poświęcone: jeden Matce Boskiej Częstochowskiej (dar rodziny Stanisławków z Płós), drugi – Św. Maksymilianowi M. Kolbe (dar p. Rzońców z Pasztowej Woli z 1976) oraz dzwon z napisem Pod Twoją obronę.

Ołtarz główny zawiera krucyfiks podarowany przez kościół w Iłży dla powstającej parafii w Pasztowej Woli, który był jednym z pierwszych symboli świadczącym o tym, że postawiony budynek jest Domem Bożym, gdy nic na zewnątrz na to nie wskazywało.

Kościół został poświęcony 26 grudnia 1973 przez J. E. Ks. Bp Piotra Gołębiowskiego.

W latach 1974-1982 cały kościół rozbudowano i podniesiono o 1,5 metra (powstał, bowiem jako niski dom mieszkalny). Status prawny samodzielnej jednostki administracyjnej kościoła katolickiego parafia otrzymała dekretem, ks. Bp Edwarda Materskiego 1 maja 1982. Przez 12 lat od momentu wybudowania kościoła posługę duszpasterską pełnił ks. Jan Blicharz następnie Kazimierz Kapusta i Jan Seta.